Հարսս լավ աղջիկ ա, ամեն ինչ էլ ձեռից գալիս ա, ինձ նեղություն չի տալիս, ինքը իրա հավեսով համ ճաշ ա սարքում, համ լվացք ա անում, համ էլ տներն ա հավաքում։ Համ էլ ես արդեն մեծ եմ, մի քիչ շարժվում եմ ոտերս ուռում են, չեմ կարում քրոջս տուն էլ գնամ, մի քիչ հետը նստեմ խոսամ։ Էս վերջում իմացանք, որ հարսս հղիյա, բայց դե որ հոդերի խնդիր ունեյի, հետը հիվանդանոց չէի գնում։
Բացի այդ չեմ էլ կարողանում իրան օգնեմ, ամբողջ տան գործերը ինքն ա անում, ես էլ չեմ կարողանում օգնեմ ու ինձ շատ վատ եմ դրանից զգում: Հիմա ուզում եմ որ մի հատ մարդ վարձեմ որ տան հարցերով կզբաղվի հարսս էլ մի քիչ հանգիստ կմնա, էդքան չի տանջվի, ես շատ եմ սպասում թոռիս իմ առաջին թոռն ա, ուզում եմ առողջ ծնվի որ իրան վայելեմ.