Մի հատ հարուստ պապիկ կա մեր շենքում, հետևիցսա ընկել: Երկու տարիա էս շենքում եմ ապրում: Պսակվեցի, մարդուս հետ տեղափոխվեցի էստեղ, հիմա առանձին ապրում ենք: Վատ չի, չեմ բողոքում, հասցնում ենք, բայց մեքենա ենք ուզում առնենք, էս մեր շենքում մի լավ հարուստ պապի կա, մենակա ապրում, մեկ-մեկ թոռնա գալիս տեսակցության, գնում: Էդ պապին էլ վրես աչքա դրել, անընդհատ գալիս գնումա, խոսացնումա, կանչումա տուն, թե բա օգնելու բան կա, սկզբից մտածում էի դե պապիա, օգնության կարիք ունի, հետո հասկացա, որ աչքա դրել, էն էլ ոնց:
Կանչել էր իրա տուն իբր օգնություն էր պետք, գնացի, նստեցրեց, թե բա մի հատ կոֆե խմենք հետո, ու մարդուս մասինա հարցուփորձ անում, հետո թե բա ինչ ես գտել դրա մեջ, քեզ հարուստ ու հասուն տղամարդա պետք, որ ամեն ինչով ապահովի, տեսա խորանումա արդեն, շատա արդեն նամյոկներ տալիս, մի քիչ էլ մնայի, կարողա ուղիղ ասեր մտքինը, թողեցի գնացի:
Դրանից հետո իրա տուն չեմ գնում, բայց ինքը դեռ շուտ-շուտա գալիս, մարդուս հետ խոսացի, հումորա անում, ասումա սիրուն ջահել աղջիկ ես, ուզումա կպցնի, խի ես զարմանում, ես էլ կատակով ասում եմ հեսա որ ձեռիցդ տանի, էդ ժամանակ կիմանաս: Սաղ հեչ, էս վերջերս սկսելա նվերներ էլ բերել, ծաղիկ, քաղցրավենիք, տենց բաներ: Ասում եմ կարողա հետը մոտիկանամ, մի երկու կոպեկ փող պոկեմ, վերջապես մեքենա առնենք, հլը մարդուս հետ խոսամ, տեսնեմ ինչա ասումա, մեկ էլ տեսար ստացվեց: