Կիսուրս ու կեսրարս շատ օրինակելի մարդիկ են, իրանց շատ եմ սիրում ու հարգում։ Իրանք էլ ինձ որպես աղջիկ են ընդունում, հենց առաջին օրվանից էլ շատ լավ ենք հասկացել իրար։ Ու միշտ մտածում էի՝ երանի ես ու ամուսինս էլ մեծանանք ու սենց լինենք։
Բայց փաստորեն ամեն ինչ այս կյանքում խաբուսիկ է։ Մի օր սուրճ խմելուց, կիսուրս հարևաններից մեկի մասին էր պատմում, ու միամիտ բերնից թռցրեց, որ կեսրարս էլ իրանա դավաճանել։ Հետո սկսեց ծավալվել ու պատմել թե ինչերի միջովա անցել, մենակ նրա համար, որ ընտանիքը չքանդվի։ Ուղղակի ապշած լսում էի, չգիտեի ինչ ասեի։