Տալս շատ յամաննա, դաժը կիսուրս ու կեսրարս վրեն չեն կարում։ Տան մեջ շեֆը ինքնա, ոնց ասի տենցա լինում։ Ես զարմանում եմ լավ, չեն կարու՞մ էդ երեխուն դաստիարակեն։ Մենակ մարդուցսա մի քիչ հուշտ լինում, էն էլ նենց չի, որ ինչ-որ բանա փոխվում։ Չգիտեմ, ինչ անում եմ, վրես խոսումա, նկատողությունա անում։
Չի կարելի էլի տենց։ 17 տարեկանա, բայց ոնց որ 50 տարեկան կնիկ լինի։ Բա որ տեսնեք կիսուրս ոնցա դրան ենթարկվում, կշշմեք։ Էն օրը գիշերվա հազարին մեր սենյակի դուռը բացելա, ասումա՝ ձեզ խելոք կպահեք, շուխուռ չանեք։ Նոր մարդս վրեն ջղայնացավ, թողեց գնաց էդի։