Ջրանջատումների դաժան խնդրին բոլորս առնչվել ենք, հատկապես ամռան տապի այս օրերին այն ավելի զգալի է դառնում: Սակայն  ջրանջատումների խնդիրը  մեր քաղաքի ջրային տնտեսության թերությունների  ընդամենը մի մասն է, որը պետք  է խոստովանենք շատ է բարդացնում երևանցիների ամենօրյա կյանքը:

Այն, որ Երևանում այսօր դեռ կան թաղամասեր,որտեղ կոյուղատար համակարգը բացակայում է, ցավալի իրականություն է: Իսկ հեղեղատար  համակարգի խնդիրն էլ գլուխ է բարձրացնում անձրևային եղանակին՝ ամբողջական դարձնելով ջրային տնտեսության թերի կողմերը:

 Ըստ տարբեր գնահատականների՝ Երևանում ջրի կորուստը կազմում է շուրջ 70-80 տոկոս: Ավելի պատկերավոր ասած՝  Երևան մղվող խմելու  ջուրը կորչում է 70-80 տոկոսի չափով:

Անհավատալի է նման ցուցանիշի առկայությունը, քանի որ ողջ աշխարհն այսօր  պայքարի մեջ  է ջրային պաշարների համար իսկ այս  պարագայում նման անտարբեր վերաբերմունքն ուղղակի անթուլատրելի է:

Սա մի խնդիր է, որը չէր կարող անտեսվել քաղաքապետի թեկնածու Դավիթ Խաժակյանի կողմից: Վերոգրյալի վերաբերյալ Խաժակյանն ունի հստակ տեսլական և մոտեցում:  Գալիք ընտրություններում նրա առաջարկած ծրագրային դրույթներից մեկը ջրային տնտեսության վերակառուցումն է: Սրանով երաշխիքներ կստեղծվեն ՏԻՄ օրենքում ամրագրված դրույթների համար, ըստ որի առանց Երևանի քաղաքապետի իմացության ջրանջատումները երեք ժամից ավել չեն կարող լինել, բացառությամբ վթարային դեպքերի:  Միաժամանակ  Խաժակյանն առաջարկում է Երևանում մաշված ջրային համակարգի խնդիրների  համալիր լուծում, քանի որ անկախ այն հանգամանքից, որ իրավաբանական տեսանկյունից տվյալ հարցի չի գտնվում Երևանի քաղաքապետարանի տիրությում, այնուամենայնիվ այդ հարցի  հասցատերը Երևանի քաղաքապետարանն է:

Այս հույժ կարևոր խնդիրները վեր հանելով՝ Դավիթ Խաժակյանն առաջարկում է ջրանջատումների, կոյուղատարերի և հեղեղատարների ՝որպես մեկ միասնական  համակարգի համալիր լուծում: Սա թույլ կտա ունենալ 21-րդ դարին համահունչ ջրային տնտեսություն՝ նպաստելով մեր քաղաքի համարավետության բարելավմանը, ջրային պաշարների առավել օպտիմալ և խնայողաբար օգտագործմանը: